Φεβρουάριο τοῦ ’73 ἔχουμε τὴν ἐξέγερση τῶν φοιτητῶν καὶ τὴν
κατάληψη τῆς Νομικῆς. Τὸ παρὸν στὴ συγκέντρωση ἔξω ἀπὸ τὸ κτίριο δίνουν ὁ τότε Ἐπίσκοπος
Ἀνδρούσης καὶ καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν κ. Ἀναστάσιος Γιαννουλάτος
(νὺν Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας), ὁ ἱερέας Χρίστος Χριστοδούλου, ὁ διάκονος Τιμόθεος
Λαγουδάκης καὶ ἄλλοι κληρικοί, οἱ ὁποῖοι «προσπαθοῦν νὰ εἰσαγάγουν τρόφιμα στοὺς
φοιτητές, ἀλλὰ ἡ ἀστυνομία τὸ ἀπαγορεύει». Τὰ «τιμημένα ράσα» τῶν ἱερέων κρύβουν
λίγες τροφὲς γιὰ τοὺς ἀποκλεισμένους. Οἱ ἀστυνομικοὶ τοὺς ἀνακαλύπτουν καὶ τοὺς
διώχνουν» (Χριστιανική, ἀρ. φ. 39, Μάρτιος 1973). Ὁ Τιμόθεος Λαγουδάκης συνελήφθη
καὶ βασανίστηκε ἄγρια ἀπὸ τὴ Δικτατορία. Ὁ Ἀναστάσιος Γιαννουλάτος μαζὶ μὲ τὸν
πατέρα Γεώργιο Πυρουνάκη καὶ τὸ διάκονο Τιμόθεο Λαγουδάκη θὰ σταθεῖ στὸ πλευρὸ τῶν
συλληφθέντων φοιτητῶν τῆς ἐξέγερσης τῆς Νομικῆς, μαζὶ μὲ τοὺς γονεῖς τους τοὺς ἐπισκέπτεται
στὸ ΕΑΤ-ΕΣΑ καὶ τοὺς συμπαρίσταται. Στὴ συγκέντρωση τῆς Νομικῆς ὁμάδα φοιτητῶν τῆς
Θεολογικῆς Σχολῆς, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦσαν καὶ μερικοὶ κληρικοί, δίνει ψήφισμα
συμπαράστασης, τὸ ὁποῖο καὶ διαβάζεται στοὺς συγκεντρωμένους. […]
Τὸ Μάρτη τοῦ
1974 ἐκδίδεται ἀπὸ τοὺς χριστιανοδημοκράτες τοῦ ἐξωτερικοῦ τὸ ἔντυπο «Καινούργιοι ὁρίζοντες». […] Στὴ δεύτερη
σελίδα ἀπευθύνουν ἀνοιχτὴ ἐπιστολὴ στὸν κλῆρο καὶ τὴν πνευματικὴ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος.
Ὁ λόγος τους εἶναι ὀξύτατος: «Δὲν ἐρχόμαστε νὰ σᾶς κολακέψουμε οὔτε καὶ νὰ σᾶς
χαϊδέψουμε. Ἐρχόμαστε νὰ σᾶς κριτικάρουμε ὅσο γίνεται μὲ περισσότερη ἀγένεια,
γιατὶ νομίζουμε ὅτι δὲν καταλαβαίνετε ἄλλη γλῶσσα… Εἶναι ἀσήμαντο γιὰ σᾶς, ὅτι Ἕλληνες
παρακολουθοῦνται, καταδιώκονται, βασανίζονται, φυλακίζονται, ἐξορίζονται,
δολοφονοῦνται ἀπὸ τοὺς τυράννους τῆς Πατρίδος μας; Γιὰ ποιὸν Θεὸ μιλᾶτε καὶ σὲ
ποιὰ γλῶσσα; Εἶναι μιὰ ἄνευ προηγουμένου ἱστορικὴ κατάσταση νὰ ἐπικαλεῖσθε τὸν
Θεό, Θεὸ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς δικαιοσύνης καὶ νὰ σιωπᾶτε μπροστὰ στὸ δράμα τοῦ Ἑλληνικοῦ
Λαοῦ, τὴ στιγμὴ ποὺ καὶ αὐτὲς ἀκόμα οἱ πέτρες οὐρλιάζουν. Πολὺ μεγάλο τὸ ἔγκλημα,
μεγάλη κι ἡ προδοσία… Ἂν εἴχατε σχέση μὲ τὸν Χριστό, ἔστω καὶ ἐλάχιστη, θὰ ἔπρεπε
νὰ εἶστε πρωτοπόροι στὸν ἀγώνα ἐνάντια στὴ βία καὶ τὴν καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων
δικαιωμάτων… Ποτάμι χύθηκε τὸ αἷμα τῶν νέων φοιτητῶν, ἐργατῶν καὶ ἄλλων ἀδελφῶν
μας καὶ σεῖς οὔτε μιὰ λέξη συμπαθείας δὲν εἴπατε στὰ θύματα τῆς βαρβαρότητος. Εἶσθε
συνένοχοι μὲ τοὺς ἐκμεταλλευτὲς καὶ βασανιστὲς τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ καὶ θὰ λογοδοτήσετε
μιὰ μέρα ὁπωσδήποτε γι’ αὐτό. Ἡ σιωπή σας ἀπέναντι στὸ ἔγκλημα εἶναι ἡ πιὸ
πρακτικὴ μορφὴ τῆς ἀθεΐας σας».
Ἀνδρέα Χ. Ἀργυρόπουλου,
Χριστιανοὶ καὶ πολιτικὴ δράση κατὰ τὴν περίοδο τῆς δικτατορίας (1967-1974), ἐκδ.
Ψηφίδα, Ἀθήνα 2004
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου